SAMODZIELNOŚĆ DZIECKA - Mamo, Tato, ja potrafię!

 "Ona w ogóle nie chce mi pomagać!" , " Przecież masz już 12 lat, możesz sam zrobić sobie kanapkę!", "Siedmiolatek naprawdę powinien umieć założyć rajstopy! Dlaczego tego nie robisz?!" Zamykasz oczy, liczysz do 10 i wyobrażasz sobie, że nastolatka pomaga Ci w domu, dwunastolatek przygotowuje kanapkę sobie i Tobie,a siedmiolatek sprawnie zakłada rajstopy. Niemożliwe? Możliwe!
 Samodzielność dziecka to nie nierealne marzenie rodzica,a naturalna potrzeba rozwojowa. Zdobywanie samodzielności (zarówno fizycznej jak i emocjonalnej) to proces, który możemy wspierać lub tłumić. 
Dzięki podejmowanym próbom i gromadzonym doświadczeniom nasz Skarb zdobywa kolejne umiejętności prowadzące do pełnej autonomii. Pozwólmy Mu na to! 

Pierwsze próby samodzielności Maluch podejmuje już w pierwszych miesiącach życia - przemieszczanie się, jedzenie bez pomocy, sygnalizowanie potrzeb fizjologicznych, ubieranie się. Od nas i naszych reakcji zależy czy pobudzimy naturalną ciekawość świata i chęć eksperymentowania Małego Zdobywcy czy je zgasimy. 
Doceniajmy dążenia naszego Małego-Wielkiego Szczęścia - wymagają wiele odwagi i trudu, często kończą się porażkami. Chwalmy głośno każdą podjętą próbę i namawiajmy do podejmowania kolejnych. Bądźmy cierpliwi- opanowanie wybranej czynności wymaga wielokrotnego jej powtarzania. Pozwólmy dokonywać wyborów i szanujmy głośno wyrażoną opinię, nawet jeśli różni się od naszej. Dzięki temu umocnimy w Dziecku wiarę we własne możliwości i nauczymy Je pokonywać trudności. 
Nasz lęk o Maleństwo w jego biegu do niezależności jest naturalny. Pozwólmy jednak zdobywać Mu doświadczenie, przeżywać sukcesy i porażki. Bądźmy blisko, czujni i służący pomocą i miłością. Bądźmy dumni z odniesionych sukcesów, wycierajmy łzy wywołane kolejnym niepowodzeniem. Nie hamujmy jednak procesu,który pomaga budować poczucie własnej wartości, odwagę w podejmowaniu decyzji i pokonywaniu trudności. Wspierajmy naszego Skrzata w Jego dążeniach do bycia pewnym siebie i szczęśliwym.

JAK WSPIERAĆ ROZWÓJ SAMODZIELNOŚCI?
1. Pozwólmy Szkrabowi ćwiczyć nowe umiejętności, dostosowane do jego aktualnych możliwości.
2. Pozwólmy doświadczać niepowodzeń.
3. W sytuacjach niepowodzeń zachęcajmy do ponawiania prób.
4. Okazujmy szacunek dziecięcym zmaganiom, głośno chwalmy i dopingujmy.
5. Nie uzależniajmy od siebie- Dziecko ma prawo do autonomii.
6. Bądźmy cierpliwi.
7. NIE WYRĘCZAJMY!

Pamiętajmy! Samodzielni Antek i Antosia to pewni siebie, odpowiedzialni, odważni w pokonywaniu trudności i podejmowaniu decyzji, a przede wszystkim szczęśliwi Antoni i Antonina!