Nareszcie! Oczekiwany z wielką niecierpliwością cud narodzin wypełnił się. Przywitaliście na świecie najcudowniejszą, najpiękniejszą i już widzicie,że najmądrzejszą Istotę. Kolejną. Jedna najcudowniejsza, najpiękniejsza i najmądrzejsza Istotka czeka już w domu, dopytując się kiedy w końcu mama wróci z młodszym Bratem lub Siostrą. Jesteście najszczęśliwszymi i najdumniejszymi rodzicami na świecie. Wyobraźnia podpowiada Wam cudowne obrazy przytulającego się, kochającego rodzeństwa, starszego Szkraba pomagającego Wam z uśmiechem na twarzy w zmianie pieluch... Rzeczywistość okazuje się inna- zainteresowanie noworodkiem skończyło się po krótkiej chwili fascynacji. Ulubioną rozrywką Starszaka jest plucie, bicie i pytanie Was kiedy w końcu Maluch wróci do brzucha. Zastanawiacie się, co się stało i jak poradzić sobie w tej trudnej sytuacji...
Przede wszystkim- GRATULUJEMY! Obecność kolejnego członka rodziny to cudowna wiadomość!
Kiedy pojawia się młodsze rodzeństwo, starszy Skarb przestaje mieć rodziców "na wyłączność". Nagle musi się nimi z kimś dzielić. I to z kimś bardzo absorbującym. Kto z nas lubi kiedy uwaga osoby,którą kochamy najmocniej na świecie, jest skierowana na kogoś innego?! Często również rodzice zaczynają dostrzegać jak duże jest starsze Dziecko i nagle zaczynają od Niego więcej wymagać. Komu by się to podobało?!
2,3, a nawet 4- latek jest agresywny nie dlatego, że chce zrobić krzywdę młodszemu Bratu lub Siostrze, ale dlatego,że często po prostu NIE POTRAFI inaczej przekazać emocji nim targających! Nie umie powiedzieć "Mamo, tato jestem zazdrosny o młodsze rodzeństwo.Mam wrażenie,że zaniedbaliście mnie nieco,więcej czasu poświęcając noworodkowi.Bardzo was kocham i potrzebuję, więc proszę, dajcie mi więcej siebie". Czuje natomiast złość i nie umie jej rozładować inaczej niż poprzez agresywne zachowanie. My, dorośli, musimy jednak pamiętać, że jest to agresja ROZWOJOWA, nie INTENCJONALNA! Dziecko w tym wieku nie umie jeszcze po prostu rozładować emocji w sposób społecznie akceptowany.
Oto kilka sposobów, które pomogą zaakceptować starszemu Skarbowi nową sytuację:
1) rodzice muszą znaleźć trochę czasu (przynajmniej pół godziny dziennie), które poświęcą TYLKO starszemu Dziecku. Kiedy Mama z Nim jest, Tata z Rodzeństwem znika w drugim pokoju lub wychodzi na spacer, kiedy Tata szaleje z Córką lub Synem, Mamy z młodszym Rodzeństwem nie ma w pobliżu...pozwólmy Dziecku wybrać sposób i tematykę zabaw. Skupmy się tylko i wyłącznie na Nim- nie czytajmy w tym czasie ukradkiem fascynującego kryminału, nie piszmy SMSa do koleżanki,nie oglądajmy kolejnego odcinka ulubionego serialu ani nie zaczynajmy rozmawiać o Maluszku. Bądźmy TYLKO I WYŁĄCZNIE dla naszego małego-dużego Szczęścia.
2) pilnujmy,by wszyscy przychodzący do domu (również rodzic wracający z pracy), przywitali się ze starszym Dzieckiem,a dopiero później biegli do młodszego
3) często opowiadajmy starszemu Szkrabowi co robił i co się wydarzyło kiedy był taki mały jak Siostra/Brat ("Kiedy ty byłeś taki mały,uwielbiałeś łaskotanie w pięty", "Kiedy się urodziłaś, babcia z dziadkiem zadzwonili do mnie i podziękowali mi za najcudowniejszą wnuczkę na świecie" )
4) powtarzajmy, że nasz najcudowniejszy na świecie Starszak jest już duży i pokazujmy mu plusy tej sytuacji (" Kiedy byłeś taki mały jak twoja siostra teraz, też kąpałeś się w małej wannie. Teraz jesteś już duży i możesz kąpać się sam w dużej wannie. Fajnie,prawda?", " Kiedy byłaś taka mała jak twój brat, też karmiłam cię piersią/butelką. Teraz jesteś już duża i potrafisz sama jeść. Jesteśmy z ciebie bardzo dumni")
5) po powrocie ze szpitala, wręczmy prezent starszemu Dziecku od młodszego rodzeństwa i on nas. Warto również razem ze starszym Skarbem przygotować coś dla noworodka, np.narysować laurkę.
6) poprośmy znajomych, by odwiedzając nas i Maleństwo, przynieśli ze sobą drobiazgi dla wszystkich Dzieci,nie tylko dla najmłodszego. Mimo wszystko warto mieć przygotowane i ukryte upominki dla Starszaka, by uniknąć przykrych sytuacji.
7) angażujmy starsze Szczęście - może nam pomagać np. podając krem pielęgnacyjny czy czystą pieluchę. Dziękujmy za każdym razem i powtarzajmy jak ważna jest dla nas Jego pomoc. Angażujmy nie znaczy jednak zmuszajmy!
8) mówmy często "KOCHAM CIĘ" i ... okazujmy miłość gestami i czynami!
